|
Układy
barw przeważnie zielonych i różowych, często o odcieniach pastelowych,
obserwowane na chmurach, niekiedy pomieszane, niekiedy zaś w postaci smug
prawie równoległych do brzegów chmur. Barwy iryzacji są często błyszczące i
przypominają barwy masy perłowej. Obłoki
iryzujące są podobne do chmur Cirrus lub Altostratus lenticularis. Wykazują
one bardzo znaczną iryzację, podobnie jak masa perłowa; najbardziej lśniące
barwy są obserwowane wówczas, gdy tarcza słoneczna znajduje się kilka stopni
poniżej horyzontu.
Fizyczna
budowa obłoków iryzujących jest dotychczas nie znana; przypuszcza się, że
mogą się one składać z drobniutkich kropelek wody lub kulistych cząstek
loduObłoki
iryzujące są rzadkim zjawiskiem. Były one obserwowane głównie w Szkocji i
Skandynawii, ale również donoszono o ich pojawianiu się we Francji i na
Alasce. Pomiary wykazały, że obłoki iryzujące obserwowane nad południową
Norwegią występowały na wysokościach od 21 do 30 km. Zjawisko
iryzacji chmur w istocie jest tego samego pochodzenia co i wieńce. |


 |