Poświata Ziemi

Naszą planetę można także badać, obserwując Księżyc. Grupa naukowców z New Jersey Institute of Technology kierowana przez Philipa R. Goode'a robiła to przez 200 nocy i mierzyła poświatę Ziemi widoczną na ciemnej części tarczy Księżyca. Obserwatorzy stwierdzili, że odbijanie światła słonecznego od naszej planety nie jest stałe i osłabło niemal o 2.5% w porównaniu z wynikami pomiarów sprzed pięciu lat. Stwierdzono też duży wpływ fal oceanicznych na poświatę. Wielkie grzywacze odbijają około 15 TW mocy światła (0.03 W/m2) - to już jest wpływ na klimat porównywalny z efektem cieplarnianym! Autorzy tych badań, opublikowanych w numerach Geopysicall Research Lettesrs z 15 kwietnia i 1 maja 2001 r, twierdzą, że uzyskane rezultaty należy uwzględnić w modelach klimatu Ziemi.